Ontroerd door het geronk van een Toro

Je hebt mannen die helemaal lijp worden van het zien van een Masserati,
Je hebt mannen die kicken op het geluid van een V8 motor,
Je hebt mannen die kippenvel krijgen bij de start van de F1, maar …….
je hebt ook mannen die volledig ontroerd raken door het geronk van een Toro uit 1988. En op zo’n man ben ik stapelverliefd.

Hij verrast me telkens weer….. in zijn vroegere leven was hij verkoper, later planner en distributiemanager en nu geniet hij zittend als een prins op ZIJN Toro. Dat ontroerd raken behoeft wel enige toelichting, anders zouden jullie denken dat een stoere vent een zacht eitje is geworden,….. het tegendeel is namelijk waar! Bij aankomst op Bouysset werden de taken verdeeld. Erik kreeg de hangar met het land en Eus de keuken, de kamers en manoir. De apparatuur in de hangar was al op leeftijd, maar dat is niet erg. Wanneer je alles goed onderhoudt, dan kan dergelijke apparatuur heel lang mee. De Toro uit 1988 is één van de belangrijkste apparaten, aangezien een deel van onze inkomsten uit de golf moeten komen. De winter was vreselijk nat, dus jullie kunnen je voorstellen dat Erik helemaal gelukkig was toen het eindelijk droog werd, de zon begon te schijnen en het gras droog genoeg was om te maaien. Fles water mee, werkpak aan, oordoppen met muziekje op, kus voor moeders de vrouw, want het maaien zou toch zeker een dag gaan duren. Wat een knappe vent is het, zo stoer op zijn Toro, mooi! Het sprookje was al gauw uit…… de Toro hield er mee op midden op de fairway van hole 4. Daar stond de krachtpatser, geen beweging meer in te krijgen. Hulp wordt ingeschakeld en alle tips van alle kanten toegepast, maar helaas. Dan is er Florimon, de lokale held! Een betrokken vakman. Hij komt op zijn vrije middag naar de machine kijken en krijgt hem zover aan de praat dat Erik zijn ronde kan afmaaien, maar dan MOET Toro meteen voor groot onderhoud naar de garage, anders overleeft hij de zomer niet. Filters waren niet meer sinds 2005 vervangen en de wand van de carrosserie bleek geen metaal te zijn, maar aangekoekte modder, zand en gras van ongeveer 10 centimeter dik. Met angst en beven wordt de ronde afgemaaid en dan wordt Toro opgeladen en vertrekt ie naar de garage. Ondertussen scheen de zon, hoorde je het gras groeien en werd met de handmaaier nog wat lapwerk verricht, maar dat zet geen zoden aan de dijk op een terrein van 15 hectare :-)!!!

Na weken wachten, zo’n beetje alles moest wel worden gereinigd, vernieuwd, vervangen of bijgesteld, kwam daar Toro weer! Hij blonk en leek meteen jaren jonger. Erik stond al klaar in werkpak, oordoppen met muziekje op en moeders de vrouw kreeg een kus, want het maaien zou toch zeker een dag duren……. de knappe vent kroop stoer op ZIJN Toro en daar ging hij! Even later poste hij foto’s op Instagram van de top van hole zes, zo hoog was Toro nog nooit geweest!!!! Kunnen jullie je nu voorstellen dat er mannen zijn die volledig ontroerd raken door het geronk van een Toro?! Ik wel!